अयोध्या ...

सध्या अयोध्येत रामही नाही अन रहीमही नाही, 
तिथे जमली आहेत फक्त जनावरे .. 
ज्यांना ना धर्माशी घेणे ना देवाचे देणे ..


---BinaryBandya™

पंढरी...

काल  विठूराया  म्हणाला  पंढरीला  विसरला  का ?
त्याला  म्हणालो " नाही  बाबा, आजकाल  आमची  पंढरी  तिकडे  रायगडावर भरते .."

---BinaryBandya™

माझी माणसं ...

मी माझ्याच माणासांना मला फसवायच्या संधी देतोय..

का अन कशासाठी ?

मला काहीतरी पडताळुन पहायचे आहे,
स्वतःला दुसऱ्याच्या नजरेतून बघायचे आहे.

शेवट काय असेल ह्याची भीती नाहीये आता !!
नाही नाही , तो शेवट नसेलच ..

ती असेल सुरवात,  नव्या नात्यांची ,
अन "मीच" मला नव्याने कळलेल्याची
काही जुनी नाती नव्याने समोर येतील ...
अन काही कायमची तोडली जातील ..

 एक सुख मात्र असेल ..
शेवटी अशी माणसं माझ्याजवळ राहतील
जी फक्त माझीच असतील..


---BinaryBandya™

मावळतीला स्वत:साठी रंग शोधणारा ढग मी ..

पावसाळ्यात इंद्रधनुसवे रंगणारा पावसाचा  थेंब मी
अन कधी कधी सात रंगाशी नाते जोडणारा इंद्रधनू मी

माझ्या पंखांसाठी फुलांचा रंग वेचणारे फुलपाखरू मी
अन कधी रंगासाठी आसुसलेला रंगपेटीतला कुंचला मी

तुझ्या डोळ्यात माझ्या स्वप्नांसाठी रंग शोधणारा वेडा मी
अन कधी उन्हाळ्यात उन्हासवेच रंगणारा प्रियकर गुलमोहर मी

कधी पहाटेला सूर्यासवे भगव्यात रंगणारा शुक्रतारा मी
अन कधी मावळतीला स्वत:साठी रंग शोधणारा ढग मी

 ---BinaryBandya™

लपंडाव

कायम सुरु असतो आठवणींचा लपंडाव
भावनांचा, शब्दांचा, अन नात्यांचा लपंडाव

कधी नाती माझ्यापासून लपतात
तर कधी मी त्यांच्यापासून ...
कधी शब्द माझ्यापासून लपतात
तर कधी मी त्यांच्यापासून ...

इच्छांचेही तेच , नात्यांचेही तेच
प्रेमाचेही तेच अन आप्तांचेही तेच ...

माझे मन, अन माझ्या सावल्या
माझे विचार, अन माझे प्रतिबिंब
ह्यांनी मांडलेला लपाछपिचा डाव
आयुष्य माझे म्हणजे एक लपंडाव


---BinaryBandya™

म्हटलं तर

एक प्रेम तुझे नि माझे
म्हटलं तर सगळ्यांसारखेच
अन म्हटलं तर जगावेगळे

एक खेळ भातुकलीचा तुझा नी माझा
म्हटलं तर सगळ्यांसारखाच
अन म्हटलं तर जगावेगळा

काही शब्द तुझ्या ओठांवरले गुलाबी अन बेधुंद
काही शब्द माझ्या मनातले प्रेमळ अन निश्चल
काही आपल्या नात्यासारखे नाजूक अन हळुवार
अशी ही तुझी-माझी आपली कविता
म्हटलं तर सगळ्यांसारखी
अन म्हटलं तर जगावेगळी

---BinaryBandya™

फितूर

समोर तू आलीस की जगापासुनच तुटतो ,
कुठेतरी दुर समुद्रात एकटाच भरकटतो,
शप्पथ, समोर तू आलीस की मी मोहरतो...

समोर तु आलीस की
मी माझ्या शब्दांचा बहार पण बघितलाय...
अन समोर तु आलीस की
मी माझ्या कवितेचा जळफळाटही बघितलाय...

समोर तु अन माझे डोळे फितूर
समोर तु अन माझे श्वास फितूर 
समोर तु अन हृदयाची धडधड फितूर
समोर तु अन साला माझे मन पण फितूर...

स्वत:चे काय असे उरलय,
मनात वेगळच काहीतरी भरलय,
किती, कशाला अन का आवरु,
माझ्यातला मीच तुला फितूर...

---BinaryBandya™