Saturday, December 25, 2010

माझे खोलपण असेच उथळ उथळ

 
माझ्यात खोलवर पोहचायचे
सगळेच दरवाजे बंद,
सगळ्याच वाटा बंद,
पण माझा कोश आणि मी
दोघेही वाट बघतोय,
माझ्या माणसांची ...
  
तुम्हाला सापडेल अशी 
एखादी चोरवाट,
अतिशय खोल जाणारी
अगदी माझ्यातल्या "मी" पर्यंत...
 
पण हो मनापासून
मला भेटायची ओढ,
माझ्यापर्यंत पोहोचायची 
इच्छा असणाऱ्यासाठीच,
अशा चोरवाटा,
"जाणून बुजून ठेवलेल्या चोरवाटा !!!" 

वरून जरी वाटत असेल "मी" उथळ 
पण माझ्या तळाशी पोहोचणे तेवढेच कठीण 
कारण माझे खोलपण असेच फसवे 
अन उथळ उथळ...
 
 

Saturday, December 11, 2010

माझी पहाट

स्वप्न ,
मेंदूने विणलेले कुठलेतरी सुरेख जाळे
स्वप्नांचे तुकडे, 
विणलेल्या जाळ्याच्या छेदबिंदुवर विखुरलेले 


माझे मन ,
ते तुकडे जमवून काहीतरी अर्थ काढू पाहणारे  अन माझे जगणे,
पहाटेच्या सुंदर सुंदर स्वप्नात असे विखुरलेले

सुर्य ,
ते सुंदर जाळे विस्कटायला मुद्दाम लवकर उगवलेला
अन माझे मन ,
त्या तुकड्यांचा अर्थ लावता लावता रडकुंडीला आलेले

नेहमीचेच ठरलेले ,
सूर्याचा विजय अन माझी हार ..
हार नेहमीचीच ,
पण ती लगेच विसरून पण जातो   

पण तुटक तुटक आठवणारी स्वप्ने मात्र
मनाला हुरहूर लावून जातात

Friday, November 26, 2010

वेडेपणा

माझे एकटेपण अन माझा वेडेपणा
सोडले तर माझे असे काहीच नाही,
अन तू म्हणतेस वेडेपणा सोड
त्यापेक्षा जगायचे सोड म्हण ना..


---BinaryBandya™

Monday, November 22, 2010

मागच्या जन्मीचे मावळे

@जीवधन


प्रत्येक गडावर असा एखादा तरी मित्र भेटतोच ...
हा मित्र मला जीवधन गडावर भेटला .

गड चढताना, उतरताना ते तुम्हाला साथ करत असतात .

बहुतेक मागच्या जन्मीचे मावळे असावेत ..
राजांकडून वरदान मागून घेतले असावे त्यांनी "प्रत्येक जन्मात गडाची सेवा घडावी आमच्या हातून.."

@तोरणा


नशीबवान ते मावळे ...
ज्यांना राजे पहायला , त्यांच्या सहवासात राहायला मिळाले अन स्वराज्यासाठी लढायला मिळाले ...

---BinaryBandya™

Monday, November 1, 2010

वाट हरवलेल्या काही कविता

माझ्या वहीवरल्या 
अर्ध्यातच वाट हरवलेल्या काही कविता,
कधी कधी भांडण उकरून काढतात माझ्याशी ...


तुझ्यामुळेच आम्ही हरवलो,
आता कळत नाहीये...
जायचे कुठे  ? अन थांबायचे कुठे ?


त्यांची समजूत घालण्याकरता मग,
मी शोधतो अजून एखादी ओळ ..

अन त्यांना मुक्कामाला पोहोचावायाच्या नादात मात्र ,
मी स्वतःच हरवतो ...


---BinaryBandya™

Thursday, October 28, 2010

कविता जगता येत नाहीत

सखी एकदा म्हणाली ...




किती सुंदर लिहतोस,

किती सुंदर बोलतोस,

मला तुझा हेवा वाटतो

तुझे जगणे किती सुंदर आहे ना ?




मी तिला म्हणालो..

"खरेच, सगळ्याच कविता जगता येत नाहीत ग !!"


---BinaryBandya™

Tuesday, October 19, 2010

मिशीचा पिळ

आयुष्य म्हटले हा माणुस कधीच रडला नाही
नाहीच रडणार न झेपणारा राग कधीच गायला नाही

आयुष्य सजवले मी प्रेमाच्या फुलांनी
आयुष्यात प्रेमाचा मोगरा कधी फुलला नाही

जोडले मित्र जसे माळेमधे मणी
अजुनतरी एकही मणी निसटला नाही

कविता सजवल्या तिच्यासाठी प्रेमाच्या शब्दांनी
एकाही कवितेचा अर्थ तिला समजला नाही

आयुष्यभर गायली पावसाचीच गाणी
ह्रदयात दुष्काळ माझ्या कधीच टिकला नाही

कितीक घाव , कितीक दु:खे सोसली
माझ्यासाठी माझाच एकही शब्द रडला नाही

दैवानेही केले कित्येक वार अन घाव
असा कुठलाच घाव नव्हता जो सोसला नाही

हार-जीतची चिंताच नव्हती मनाला
खेळ असा मांडलाच नाही जो रंगला नाही

प्रश्न्च नव्हता कुणाचे पाय धराण्याचा
कुठल्याही दगडाला देव कधी मानला नाही

शेवटी यम म्हटला आता तरी रड की बाबा
काय करणार मिशीचा पिळ अजुन उतरला नाही


---BinaryBandya™

Friday, October 1, 2010

सोबत

मी कधीच पावसात एकटा भिजलो नव्हतो 
तू सोबत असतानाही आणि हो आताही ..

सोबत असते मला आता ..
पावसाच्या अन तुझ्या प्रेमात पडलेल्या काही कवितांची  


सोबत असते मला आता ..
मनात जपलेल्या तुझ्या स्पर्शाची ...

सोबत असते मला आता ..
मनात जपलेल्या आठवणीतल्या पहिल्या पावसाची ...

आता फक्त सोबत असते तुझ्या आठवण थेंबांची,
अन पावसाच्या थेंबासोबत डोळ्यातील आसवांची ..

---BinaryBandya™

Thursday, September 30, 2010

अयोध्या ...

सध्या अयोध्येत रामही नाही अन रहीमही नाही, 
तिथे जमली आहेत फक्त जनावरे .. 
ज्यांना ना धर्माशी घेणे ना देवाचे देणे ..


---BinaryBandya™

Wednesday, August 25, 2010

पंढरी...

काल  विठूराया  म्हणाला  पंढरीला  विसरला  का ?
त्याला  म्हणालो " नाही  बाबा, आजकाल  आमची  पंढरी  तिकडे  रायगडावर भरते .."

---BinaryBandya™

Monday, August 9, 2010

माझी माणसं ...

मी माझ्याच माणासांना मला फसवायच्या संधी देतोय..

का अन कशासाठी ?

मला काहीतरी पडताळुन पहायचे आहे,
स्वतःला दुसऱ्याच्या नजरेतून बघायचे आहे.

शेवट काय असेल ह्याची भीती नाहीये आता !!
नाही नाही , तो शेवट नसेलच ..

ती असेल सुरवात,  नव्या नात्यांची ,
अन "मीच" मला नव्याने कळलेल्याची
काही जुनी नाती नव्याने समोर येतील ...
अन काही कायमची तोडली जातील ..

 एक सुख मात्र असेल ..
शेवटी अशी माणसं माझ्याजवळ राहतील
जी फक्त माझीच असतील..


---BinaryBandya™

Thursday, August 5, 2010

मावळतीला स्वत:साठी रंग शोधणारा ढग मी ..

पावसाळ्यात इंद्रधनुसवे रंगणारा पावसाचा  थेंब मी
अन कधी कधी सात रंगाशी नाते जोडणारा इंद्रधनू मी

माझ्या पंखांसाठी फुलांचा रंग वेचणारे फुलपाखरू मी
अन कधी रंगासाठी आसुसलेला रंगपेटीतला कुंचला मी

तुझ्या डोळ्यात माझ्या स्वप्नांसाठी रंग शोधणारा वेडा मी
अन कधी उन्हाळ्यात उन्हासवेच रंगणारा प्रियकर गुलमोहर मी

कधी पहाटेला सूर्यासवे भगव्यात रंगणारा शुक्रतारा मी
अन कधी मावळतीला स्वत:साठी रंग शोधणारा ढग मी

 ---BinaryBandya™

Wednesday, July 21, 2010

लपंडाव

कायम सुरु असतो आठवणींचा लपंडाव
भावनांचा, शब्दांचा, अन नात्यांचा लपंडाव

कधी नाती माझ्यापासून लपतात
तर कधी मी त्यांच्यापासून ...
कधी शब्द माझ्यापासून लपतात
तर कधी मी त्यांच्यापासून ...

इच्छांचेही तेच , नात्यांचेही तेच
प्रेमाचेही तेच अन आप्तांचेही तेच ...

माझे मन, अन माझ्या सावल्या
माझे विचार, अन माझे प्रतिबिंब
ह्यांनी मांडलेला लपाछपिचा डाव
आयुष्य माझे म्हणजे एक लपंडाव


---BinaryBandya™

Monday, July 19, 2010

म्हटलं तर

एक प्रेम तुझे नि माझे
म्हटलं तर सगळ्यांसारखेच
अन म्हटलं तर जगावेगळे

एक खेळ भातुकलीचा तुझा नी माझा
म्हटलं तर सगळ्यांसारखाच
अन म्हटलं तर जगावेगळा

काही शब्द तुझ्या ओठांवरले गुलाबी अन बेधुंद
काही शब्द माझ्या मनातले प्रेमळ अन निश्चल
काही आपल्या नात्यासारखे नाजूक अन हळुवार
अशी ही तुझी-माझी आपली कविता
म्हटलं तर सगळ्यांसारखी
अन म्हटलं तर जगावेगळी

---BinaryBandya™

Thursday, July 1, 2010

फितूर

समोर तू आलीस की जगापासुनच तुटतो ,
कुठेतरी दुर समुद्रात एकटाच भरकटतो,
शप्पथ, समोर तू आलीस की मी मोहरतो...

समोर तु आलीस की
मी माझ्या शब्दांचा बहार पण बघितलाय...
अन समोर तु आलीस की
मी माझ्या कवितेचा जळफळाटही बघितलाय...

समोर तु अन माझे डोळे फितूर
समोर तु अन माझे श्वास फितूर 
समोर तु अन हृदयाची धडधड फितूर
समोर तु अन साला माझे मन पण फितूर...

स्वत:चे काय असे उरलय,
मनात वेगळच काहीतरी भरलय,
किती, कशाला अन का आवरु,
माझ्यातला मीच तुला फितूर...

---BinaryBandya™

Tuesday, June 15, 2010

मला हवाय एक पावसाच्या प्रेमात विरघळणारा रेनकोट...

मला हवाय एक पावसाच्या प्रेमात विरघळणारा रेनकोट,
हवी आहे एक वादळी वार्‍यावर फिदा असणारी,
अन त्याच्याबरोबरच फितूर होणारी छत्री ..

Thursday, May 27, 2010

आधार

 माणसे शोधतात कशाचा ना कशाचा आधार ,
मन मोकळे करण्यासाठी, अश्रू  ढाळण्यासाठी... 

माणसेच शोधतात कारणं अन माणसेसुद्धा  
आपल्या पराभवाचे खापर फोडण्यासाठी ...


अन माझ्यासारखे मात्र
शोधतात आडवळणाचे दोन चार शब्द,
कागदावर कोरायला ...

शोधतो हरवलेल्या, अन जराश्या क्लिष्ट कविता...
ज्या कवितांना कधीच यायचे नसते अशा माणसात,
कारणे अन आधार शोधणार्‍या अशा समाजात ...

Thursday, April 22, 2010

दमलेले ढग

परवा माझ्या दारावर आला एक तहानलेला ढग 
उन्हामुळे रापलेला,
तहानेने व्याकुळलेला,
कापसाचा गोळा म्हणावे असे तर त्याच्याकडे काहीच नाही,
अन पाउस ह्याच्याकडेच लपला असावा असे तर मुळीच नाही...

मी त्याला पाणी दिले अन विचारले
इतका का धावतो आहेस ?
असे काय लपवतो आहेस ?

तो बोलला विमान मागे लागले आहे ..
पाउस शोधणारे ...
पाउस मागणारे ...

मी ठरवणार, मी कुठे बरसायचे ?
कुणाला तरसवायचे !!!
म्हणून धावतोय ...
मी धावतोय माझ्या स्वातंत्र्यासाठी.. 
ज्यांनी निसर्गावर प्रेम केले,
धरती अन आकाशावर प्रेम केले
त्यांच्यासाठी ...

---

Saturday, April 17, 2010

वीज पडून वठलेले एक झाड

वीज पडून वठलेले एक झाड ,
विजेच्या आघाताने आयुष्याची राख झालेले झाड ..
पावसाळा संपला  , हिवाळा संपला  ,
उन्हाळाही जाळून निघून गेला ..

पण परत येणाऱ्या पावसाळ्यात ...
गडगडणार्‍या ढगांच्या , कडाडणार्‍या विजांच्या
बरसणार्‍या पावसाच्या गावी नसेलही हे झाड ..पण पुन्हा उभे आहे, डोंगराएवढे मन घेऊन हे झाड
पण पुन्हा उभे आहे, पोलादी छाती घेऊन हे झाड

अन मनातल्या मनात म्हणत असेल  -
"बघू आता परत कुठल्या विजेच्या प्रेमात जळणं होतंय"

Tuesday, March 9, 2010

स्वप्ने

त्या रात्री स्वप्नांच्या राज्यातली एक नदी
तिच्या डोळ्यात उतरली होती...
ती डोळ्यातुन स्वप्नं सांडत होती...
अन ती स्वप्ने वेचायचा मी निष्फळ प्रयत्न करत होतो...

माझी स्वप्ने , तिची स्वप्ने, आमची स्वप्ने
ज्या डोळ्यांत मी सजवली होती..
त्याच डोळ्यांतुन ती आज कितीतरी स्वप्ने सांडत होती...
अगणित...

निघून जाताना तिच्या डोळ्यातले एक स्वप्न
माझ्या तळहातावर विसावले होते,
अन तळहातावरल्या आसवामध्ये मात्र
मला फक्त माझच प्रतिबिंब दिसत होते..


---

Tuesday, February 23, 2010

फसलो मी

माझी माणसे शोधुन दमलो मी
माझी जात जाणुन फसलो मी

माझी भाषा कळेनाच कुणाला इथे
अनोळख्या जनावरांच्या कळपात घुसलो मी

माणंसातला माणुस नाही ओळखला
माझ्याच आरश्यातल्या प्रतिबिंबाला फसलो मी

भावना अन प्रेमाचा दुष्काळच इथे
आयुष्यभर दगडांतच जगलो मी

कुणाला शिकवायची निती-मुल्ये इथे
संस्कार घेउन राक्षसांत वाढलो मी

माझे भविष्यच अंधुक दिसतय आता
मुडदा होउन वर्तमानातच जगलो मी

यमाच्या रेड्याला म्हैस समजलो
मरताना हसलो अन तिथेसुद्धा फसलो मी


----

Thursday, February 4, 2010

कधी कधी

कधी कधी नभालाही वाटत असेल
घ्यावे धरतीला मिठीत
कधी कधी ढगानाही वाटत असेल
शिरावे ह्या दरीच्या कुशीत

कधी कधी शिखरालाही वाटत असेल
खोल खोल दरीत उतरावे
अन कधी कधी दरीलाही वाटत असेल
उंचावरून जग पहावे

कधी कधी पावसालाही वाटत असेल
ओलेचिंब भिजावे
अन कधी कधी थंडीलाही वाटत असेल
उबदार गोधडीत शिरावे

कधी कधी उन्हालाही वाटत असेल
सर्वस्व सावलीला द्याव
अन सावल्यांनाही वाटत असेल
सोनसळी उन्हात नहाव ..

कधी कधी शब्दानांही वाटत असेल
कवितेला सजवावे
कधी कधी कवितेलाही वाटत असेल
शब्दांचेच होऊन जावे ...


---

Tuesday, January 12, 2010

बाकी थोडेसे

मनात बाकी थोडेसे
उरात बाकी थोडेसे

आसवांतुन जरी वाहिले
डोळ्यांत बाकी थोडेसे

सत्यात जे ना उतरले
स्वप्नात बाकी थोडेसे

प्रेम तुला न कळले
ह्या शब्दांत बाकी थोडेसे

उरले काही माझ्याकडे
अन कवितेत बाकी थोडेसे


---